Υπνοχάλαση

Υπνοχάλαση (όχι μέθη)

Η Υπνοχάλαση είναι μία πρωτοποριακή και ασφαλής μέθοδος αναισθησίας, η οποία εφαρμόζεται με επιτυχία στο νοσοκομείo “ΥΓΕΙΑ” από το 1993. Στόχος είναι η μέγιστη ασφάλεια η οποία επιδιώκεται σε δύο επίπεδα: 1) στην ασφαλή χορήγηση της τοπικής αναισθησίας (tumescent) και 2) στην ασφαλή ενδοφλέβια υποστήριξη (αναλυτική περιγραφή κατωτέρω). Το αναισθησιολογικό πρωτόκολλο που επεξεργάστηκε όλα αυτά τα χρόνια αποτελεί τροποποίηση-βελτίωση άλλων παρεμφερών μεθόδων που στη βιβλιογραφία περιγράφονται με διάφορες ονομασίες όπως π.χ. ενσυνείδητος καταστολή (conscious sedation), ελαφρά καταστολή (mild sedation) κλπ.

Η μέθοδος που ακολουθείται συνδυάζει την αποτελεσματική τοπική αναισθησία tumescent για την κατάργηση του πόνου στη περιοχή που χειρουργείται και την Υπνοχάλαση που δεν επιτρέπει στον ασθενή να αντιληφθεί την όλη διαδικασία.

Τονίζεται με έμφαση ότι ο ασθενής μπορεί να επιλέξει και να ζητήσει πριν το χειρουργείο, την κατάσταση στην οποία επιθυμεί να βρίσκεται κατά τη διάρκεια της επέμβασης ήτοι:

• Κατάσταση κανονικού ύπνου και μηδενική αντίληψη των συμβαινόντων (disassociation)
• Κατάσταση βαθειάς χαλάρωσης (deep relaxation) με δυνατότητα επικοινωνίας με το γιατρό και στοιχειώδη αντίληψη των συμβαινόντων χωρίς δυσάρεστη εμπειρία (ο ασθενής αδυνατεί να ανακαλέσει τι έγινε)
• Σημαντική χαλάρωση με δυνατότητα επικοινωνίας με το γιατρό και κανονική αντίληψη των συμβαινόντων, χωρίς την παραμικρή αίσθηση πόνου ή ταλαιπωρίας κ.ά.

Αυτό εξασφαλίζεται εύκολα πρωτίστως με τον έλεγχο του ρυθμού χορήγησης του διαλύμματος.

Η Υπνοχάλαση διακρίνεται από άλλες παρόμοιες μεθόδους π.χ. καταστολή ή μέθη (deep sedation), από το ότι δεν προκαλεί καταστολή των ζωτικών λειτουργιών του οργανισμού, ήτοι της αναπνευστικής και καρδιακής λειτουργίας ή της αρτηριακής πίεσης. Σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται ο πολύ υψηλός δείκτης ασφάλεια της μεθόδου.

Αυτό έχει αποδειχθεί από τη συνεχή καταγραφή των ζωτικών σημείων (κορεσμός Ο2 στο αίμα, σφύξεις, αρτηριακή πίεση), σε εκατοντάδες περιπτώσεις που έχει εφαρμοσθεί χωρίς καμία παρενέργεια ή επιπλοκή ακόμη και σε πολύωρες επεμβάσεις.

Με τον όρο Υπνοχάλαση εννοούμε την κατάσταση εκείνη, κατά την οποία ο ασθενής βρίσκεται είτε σε φυσικό ύπνο είτε σε κατάσταση σημαντικής ψυχικής-διανοητικής χαλάρωσης και κατά την οποία ενώ μπορεί να επικοινωνεί με διαύγεια, έχει περιορισμένη αντίληψη και αδιαφορία για τα συμβαίνοντα στο χώρο (εσωστρέφεια) δηλαδή πλήρη αποσύνδεση από το περιβάλλον (disassociation). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνει ότι έχει σχέση με την επέμβαση και ως εκ τούτου να μη θυμάται σχεδόν τίποτα από το χειρουργείο. Αυτό σε συνδυασμό με την κλινικώς εμφανή ψυχική ευφορία που αισθάνεται έχει σαν αποτέλεσμα ο ασθενής να μην καταγράφει καμία δυσάρεστη εμπειρία από το χειρουργείο.

Αυτό επιτυγχάνεται με την στάγδην ενδοφλέβια χορήγηση μέσω του ορού (από τον ειδικό αναισθησιολόγο), ενός αγχολυτικού – ηρεμιστικού φαρμάκου (μινταζολάμη) σε δοσολογία, αραίωση και ρυθμό χορήγησης τέτοιο που δεν επηρεάζει ιδαίτερα τα ζωτικά σημεία όπως αυτά καταγράφονται λεπτομερώς στο χειρουργείο μας. Σε αυτό το σημείο έγκειται η διαφορά της Υπνοχάλασης από τη γνωστή μέθοδο της νευροληπτο-αναλγησίας ή καταστολής (κοινώς μέθη), η οποία χαρακτηρίζεται από την άλλοτε άλλου βαθμού καταστολή των ζωτικών σημείων του οργανισμού.

Η ασφάλεια και ακινδυνότητα αυτής της μεθόδου, αλλά και άλλων παρόμοιων, έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά :

1. Από την πολύχρονη επιτυχημένη εφαρμογή της σε εκατοντάδες περιπτώσεις στα νοσοκομεία «ΥΓΕΙΑ» και ΙΑΤΡΙΚΟ Αθηνών, όπου δεν καταγράδηκε καμία αναισθησιολογική επιπλοκή και
2. Από πολλές επιστημονικές δημοσιεύσεις στην έγκυρη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία.

Η ακινδυνότητα εξασφαλίζεται μόνο αν τηρηθούν όλες οι κατωτέρω προϋποθέσεις:

• Ελεγχόμενη δοσολογία του ή των χορηγουμένων φαρμάκων και υπερβολική αραίωση (50 έως 100 φορές)
• Στάγδην ενδοφλέβια χορήγηση (μέσω του ορού) ώστε να ελέγχεται και να μην επηρεάζεται η οξυγόνωση του ασθενούς
• Να υπάρχει συνεχής διεγχειρητική καταγραφή των ζωτικών σημείων (intraoperative monitoring)
• Να υπάρχει πλήρης ετοιμότητα άμεσης ζωτικής υποστήριξης, δηλαδή έμπειρος αναισθησιολόγος και ο αναγκαίος εξοπλισμός

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται παγκοσμίως μια στροφή από πολλούς χειρουργούς στην υιοθέτηση παρόμοιων μεθόδων (1), (2), (3) και τούτο διότι παρέχουν:

• Μέγιστη αναισθησιολογική ασφάλεια
• Απουσία μετεγχειρητικών συμπτωμάτων
• ‘Αμεση επιστροφή στις κοινωνικές και επαγγελματικές υποχρεώσεις
• Όχι δυσάρεστη εμπειρία
• Κατάργηση της νοσηλείας (ακόμα και της ημερήσιας νοσηλείας)
• Μείωση των επιπλοκών
• Σημαντική μείωση του κόστους

Η ασφάλεια που παρέχει η Υπνοχάλαση έδωσε την δυνατότητα να χειρουργηθούν πολλοί ασθενείς με σημαντικά προβλήματα υγείας όπως σοβαρή υπέρταση, επιληψία, σκλήρυνση κατά πλάκας αναπνευστικά, καρδιολογικά και άλλα συστηματικά νοσήματα, πολύ μικρά παιδιά ή υπερήλικες. Η απουσία ζωτικής καταστολής και βιολογικής καταπόνησης (stress) επιτρέπει τον περιορισμό των εξετάσεων προεγχειρητικού ελέγχου σε σχέση με αυτές που απαιτούνται στις μεθόδους γενικής αναισθησίας. Η μέθοδος αυτή καλύπτει την πλειοψηφία των περιπτώσεων Κοσμητικής αλλά και πολλές επεμβάσεις Επανορθωτικής χειρουργικής.

Η απουσία μετεγχειρητικών συμπτωμάτων (αδυναμία, ναυτία κ.λ.π.) που παρατηρούνται στην γενική αναισθησία, επιτρέπει την άμεση επιστροφή στις κοινωνικές και επαγγελματικές δραστηριότητες

Οι χειρουργικές επεμβάσεις μπορούν να γίνουν μόνο με τοπική αναισθησία;

Δεν συνίσταται η πραγματοποίηση μεγάλων κοσμητικών χειρουργικών επεμβάσεων με τοπική και μόνο αναισθησία. Και αυτό διότι ακόμη και αν ο ασθενής δεν πονάει, καταγράφει αρνητικά βιώματα, έχει αντίληψη του χρόνου, ανησυχεί για την έκβαση του χειρουργείου, αισθάνεται άβολα, φοβάται και συνήθως περιγράφει την όλη κατάσταση ως μεγάλη ταλαιπωρία. Όχι σπάνια ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει σημαντικές μεταβολές στην αρτηριακή πίεση π.χ. υπέρταση ή σημαντική πτώση (καταπληξία ή collapsus), ταχυκαρδία ή αρρυθμία κλπ

Ποιά είναι η διαφορά της απλής τοπικής αναισθησίας από την “τοπική αναισθησία και Υπνοχάλαση”;

Στην τοπική αναισθησία με Υπνοχάλαση ο ασθενής βρίσκεται σε φυσικό ύπνο ή σε σημαντική ψυχική-διανοητική χαλάρωση και ευφορία. Οτιδήποτε βιώνει, το βιώνει θετικά και με ευχάριστη ανάμνηση. Δεν ανησυχεί για την έκβαση του χειρουργείου και για την ακρίβεια δεν το σκέφτεται καν (αποσύνδεση από το περιβάλλον). Οι περισσότεροι ασθενείς θυμούνται τις στιγμές της επέμβασης ως μία ευχάριστη εμπειρία.

Παράλληλα, στην Υπνοχάλαση υπάρχει περιορισμένη αντίληψη του χρόνου με συνέπεια ο ασθενής να θεωρεί ότι η όλη διαδικασία κράτησε λίγα λεπτά της ώρας ενώ στην πραγματικότητα ήταν 2-3 ώρες. Στις περισσότερες περιπτώσεις το τέλος της επέμβασης το εκλαμβάνουν ως αρχή.

Επίσης, αξίζει να αναφερθεί η ψυχική ηρεμία και ασφάλεια που προσφέρει αυτή η μέθοδος αφού δίνει την δυνατότητα στον ασθενή να συνομιλεί με τον γιατρό του.

Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι ασθενείς στην προσπάθειά τους να αποφασίσουν εάν θα πραγματοποιήσουν μία κοσμητική επέμβαση έρχονται αντιμέτωποι με την αρνητική στάση του στενού περιβάλλοντος και η άρνηση εντοπίζεται κυρίως στους κινδύνους της αναισθησίας. Άλλοι ασθενείς αποκλείονται γιατί αντιμετωπίζουν κάποιο, συνήθως όχι σοβαρό πρόβλημα υγείας και τέλος αρκετοί φοβούνται ή ανησυχούν για την αναισθησία. Η Yπνοχάλαση αποτελεί μοναδική ασφαλή διέξοδο σε αυτές τις περιπτώσεις.

(Πηγή προέλευσης: http://www.safe-surgery.gr/kainotomies/ypnohalasi/)